Η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου πρωταγωνιστεί στην θεατρική παράσταση «Επάγγελμα πόρνη», με σκηνοθέτη τον Ένκε Φεζολλάρι ο οποίος είχε την ιδέα να αξιοποιηθούν στο θέατρο αυτοβιογραφικά κείμενα της εμβληματικής συγγραφέως Λιλής Ζωγράφου.

Η πρόταση έγινε το 2014 και έχει κάνει μεγάλη επιτυχία καθώς, σε όποιο θέατρο της Αθήνας ή της περιφέρειας ανεβαίνει προσελκύει το κοινό αποσπώντας θετικά σχόλια.

«Είναι μία δουλειά που έχω αγαπήσει νομίζω όσο καμία άλλη», λέει η Αλεξάνδρα Παλαιολόγου και επισημαίνει πως η παράσταση έχει μεγάλη απήχηση στο κοινό. «Ανεβάσαμε με τον σκηνοθέτη Ένκε Φεζολλάρι τη συγκεκριμένη παράσταση το 2014 και ουσιαστικά μέχρι το 2016, αλλά επειδή έχει μεγάλη απήχηση στο κοινό συνεχίζουμε να την παρουσιάζουμε», αναφέρει.

 Το κοινό πώς αντιδρά κατά τη διάρκεια της παράστασης;

Το κοινό είναι καθηλωμένο κι αυτό είναι πολύ καλό. Αντιδρά αναλόγως, δηλαδή όταν έχει χιούμορ γελάει με τα ευτράπελα στην πρώτη ιστορία. Στη δεύτερη ιστορία όμως δεν ακούγεται κιχ, γιατί είναι πολύ δραματικό αυτό που συμβαίνει, είναι ανατριχιαστικό, είναι απ’ αυτά που λες πως δεν μπορεί να συμβαίνουν σε έναν άνθρωπο αυτά τα πράγματα, πόσο μάλλον στη Λιλή Ζωγράφου. Μου έχει κάνει εντύπωση στο παρελθόν που είχαμε συστηματικά παραστάσεις και περιοδείες, ότι μετά την υπόκλιση πήγαινα στο καμαρίνι, ξεβαφόμουν, ντυνόμουν και φεύγοντας έβλεπα θεατές καθισμένους στα καθίσματα του θεάτρου. Τους ρωτούσα λοιπόν για ποιο λόγο παρέμεναν εκεί και μου απαντούσαν: «Δεν μπορούμε να σηκωθούμε, έχουμε καθηλωθεί». Με παρακαλούσαν μάλιστα να τους πω πώς ακριβώς έλεγε κάποιες φράσεις της η Λιλή Ζωγράφου, τις οποίες άκουσαν κατά τη διάρκεια της παράστασης!

Ποια φράση του έργου πιστεύετε πως εντυπωσιάζει περισσότερο το κοινό;

Μια φράση που αγγίζει πάρα πολύ το κοινό και μου έχουν ζητήσει αρκετές φορές να τους εξηγήσω πώς διατυπώνεται, μιλάει για τη μοναξιά και την ερημιά και λέει πως «δεν θέλω να με καλούν στα ρεβεγιόν τους γιατί φοβάμαι ότι έχουν υποψιαστεί την ερημιά μου και με λυπούνται». Ας μην συγχέουμε όμως την ερημιά με την μοναξιά, γιατί τη μοναξιά τη διαλέγουμε, ενώ την ερημιά τη δημιουργεί η απουσία ή η εγκατάλειψη εκείνων που αγαπάμε.

Εσάς από τα κείμενα της παράστασης τι σας αγγίζει περισσότερο;

Πάρα πολλά. Για να γίνει μία καλή παράσταση, να υποδυθείς καλά έναν ρόλο είναι σημαντικό να σ’ αγγίξει μέσα σου να σ’ ερεθίσει το κείμενο, ειδάλλως δεν μπορείς να το αποδώσεις καλά…

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ