Η μελέτη – η πρώτη του είδους της- δείχνει ότι τα παιδιά αυτά έχουν μεγαλύτερες μαθησιακές δυσκολίες, αναπτυξιακή καθυστέρηση, κατάθλιψη, προβλήματα συμπεριφοράς, παχυσαρκία, άσθμα κ.α.
Η συγκριτική ανάλυση έδειξε ότι τα παιδιά σε αναδοχή ήταν κατά μέσο όρο επτά φορές πιθανότερο να εκδηλώσουν κατάθλιψη, έξι φορές πιθανότερο να εμφανίσουν προβλήματα συμπεριφοράς, πέντε φορές πιθανότερο να νιώθουν άγχος, τρεις φορές πιθανότερο να έχουν διαταραχή ελλειμματικής προσοχής-υπερκινητικότητας, μειωμένη ακοή και μειωμένη όραση, καθώς επίσης δύο φορές πιο πιθανό να έχουν μαθησιακές δυσκολίες, καθυστέρηση στην ανάπτυξή τους, άσθμα, παχυσαρκία και προβλήματα λόγου.
Η Τέρνι επεσήμανε ότι οι παιδίατροι πρέπει πλέον να θεωρούν την αναδοχή ενός παιδιού παράγοντα κινδύνου για την υγεία του και να το λαμβάνουν υπόψη τους.