Τα τελευταία χρόνια στον κόσμο της ευεξίας και της διατροφής κυρίαρχο θέμα αποτελούν οι υδατάνθρακες και το λίπος. Δεν γίνεται πλέον τόσο μεγάλη συζήτηση για τη ζάχαρη και τις συνέπειές της. Οι γιατροί και οι διαιτολόγοι ωστόσο δεν την ξεχνούν και τείνουν να συστήνουν πάντα ή να περιορίζεις το γλυκό ή να το κόψεις εντελώς.
Επομένως, δεν είναι έτσι απαγορευτικά καθώς ολοένα και περισσότερα τεχνητά γλυκαντικά κάνουν την εμφάνισή τους αφήνοντας κατά μέρους την κλασσική κρυσταλλική ζάχαρη. Ωστόσο, σε αυτό το σημείο υπάρχει ένα μεγάλο πρόβλημα: σε αυτά τα τεχνητά γλυκαντικά δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακόμη μακροπρόθεσμα τι επιπτώσεις θα έχουν στην υγεία μας.
Γι’ αυτό και σημαντικό έδαφος τα τελευταία χρόνια έχουν αρχίσει να κερδίζουν τα φυσικά γλυκαντικά όπως: το μέλι και η αγαύη, τα οποία όταν χρησιμοποιούνται σε φυσιολογικές ποσότητες δεν βλάπτουν.
Αλλά τι γίνεται με τα σάκχαρα που προέρχονται από μια διαφορετική φυσική πηγή, τα φρούτα;

Γενικότερα, τα φρούτα είναι γεμάτα με βιταμίνες, ανόργανα άλατα, αντιοξειδωτικά και, κυρίως, φυτικές ίνες. Το να τρως όμως πάρα πολλά από αυτά δεν είναι καλό. Τα πάρα πολλά φρούτα προσφέρουν στο σώμα υπερβολική ποσότητα ζάχαρης, η οποία μπορεί να έχει δυσμενείς επιπτώσεις στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, την ευαισθησία στην ινσουλίνη και το βάρος σου.

Ο κύριος ένοχος για τα παραπάνω είναι η φρουκτόζη αλλά αυτό που σώζει την κατάσταση στους καρπούς είναι η ίνα. Τα φρούτα έχουν υψηλά επίπεδα απλής ζάχαρης, η οποία όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με τη βιομηχανική φρουκτόζη αφού δεν έχουν μεγάλες ομοιότητες. Η ζάχαρη υποβάλλετε σε επεξεργασία από το συκώτι και απορροφάτε απευθείας μέσω του λεπτού εντέρου σας στο αίμα. Η κύρια διαφορά μεταξύ των δυο παραπάνω σακχάρων είναι κατά βάση η ταχύτητα με την οποία συμβαίνει αυτό. Η προσθετική φρουκτόζη που υπάρχει μέσα στα φαγητά απορροφάτε στιγμιαία ενώ η απορρόφηση της φρουκτόζης από τα φρούτα επιβραδύνεται από την παρουσία ινών και άλλων φυτοθρεπτικών ουσιών. (Η ίνα είναι επίσης ευεργετική για την υγεία και της καρδιάς και την πέψη).

Το πρόβλημα δημιουργείτε όταν έχεις καταναλώσει ήδη επαρκή ποσότητα από φρουκτόζη και αυτή η επιπλέον ποσότητα αποθηκεύεται ουσιαστικά ως λίπος, λένε οι ειδικοί. Γι’ αυτό το λόγο θα πρέπει να είσαι προσεκτικός όταν καταναλώνεις όχι μόνο φρούτα με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη αλλά και αποξηραμένα. Η διατροφή με αποξηραμένα φρούτα είναι περιορισμένη για πολλούς λόγους. Όπως λένε και οι ειδικοί, πρώτον είναι πάρα πολύ εύκολο να ξεφύγεις στην κατανάλωσή τους. Δεύτερον, τις περισσότερες φορές έχουν πρόσθετη ζάχαρη. Και τρίτον το νερό έχει απομακρυνθεί, κάτι που σημαίνει ότι ουσιαστικά συγκεντρώνονται τα επίπεδα ζάχαρης.

Δεν υπάρχουν όμως μόνο κακές πλευρές στο θέμα.

Η επιστήμη σχετικά με τα φρούτα και την απώλεια βάρους

Το να σταματήσεις να τρως φρούτα τελείως στην πραγματικότητα δεν θα σε βοηθήσει στην απώλεια βάρους. Έρευνες που δημοσιεύθηκαν αναφέρουν ότι οι διαιτολόγοι που περιορίζουν μόνο τη φρουκτόζη από τα προστιθέμενα σάκχαρα (σε σύγκριση με εκείνους που απέφυγαν την προσθήκη σακχάρων και φρουκτόζης από φρούτα) ήταν πιο επιτυχημένοι. Άνδρες και γυναίκες έχασαν περισσότερο βάρος όταν τους επετράπη να έχουν ως σνακ φρούτα.

Επιπλέον, άλλες έρευνες έδειξαν ότι φρούτα όπως τα μήλα και τα μούρα αμβλύνουν την έκρηξη της ινσουλίνης που συμβαίνει στο σώμα όταν τρως φαγητά με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη. Παραδοσιακά, οι κακά ποιοτικοί υδατάνθρακες παροτρύνουν το σώμα να απελευθερώσει ένα πλεόνασμα ινσουλίνης, έτσι ώστε το σάκχαρο του αίματος να αυξάνεται απότομα και στη συνέχεια να πέφτει πολύ χαμηλά, έχοντας ως αποτέλεσμα την δημιουργία αισθήματος πείνας καθώς το σώμα αφήνει λίπος στη ροή του αίματός.
Αν όμως τρως, ας πούμε, λευκό ψωμί, με φρούτα με χαμηλή περιεκτικότητα ζάχαρης όπως είναι τα βατόμουρα ή οι φράουλες, ο παραπάνω μηχανισμός ρύθμισης θα είναι υποτονικός και σε σταθερά επίπεδα. Ναι μεν με αυτόν τον τρόπο προσθέτετε επιπρόσθετη ζάχαρη στην τροφή σας αλλά τα φυτοθρεπτικά μέσα σε αυτά τα φρούτα είναι ικανά να επιβραδύνουν τη μεταφορά της ζάχαρης μέσα από τα έντερα και έτσι το αίμα σας, εμποδίζοντας ένα μέρος της απορρόφησης.