Συνέντευξη στο περιοδικό «Λοιπόν» παραχώρησε η Λουκία Παπαδάκη, η οποία αναφέρθηκε στον έρωτα, αλλά και τι ρόλο παίζει ένας σύντροφος στη ζωή της.
Θα άλλαζες κάτι από την πορεία της ζωής σου;

Δεν θα άλλαζα κάτι από την πορεία της ζωής μου, τίποτα. Όλα έχουν λόγο που συμβαίνουν, είναι κρίκοι, έχουν δομή όλες μας οι επιλογές, από τις πιο εξαίρετες, ως τις πιο στραβές, γιατί δίνουν μάθημα, έχουν εξέλιξη, φτάνει να μπαίνεις στην εξέλιξη.
Πώς λειτούργησε η συντροφικότητα στη ζωή σου, δεδομένου ότι είχες αναλάβει εξολοκλήρου την ανατροφή του γιου σου; Η ύπαρξη του παιδιού σε δυσκόλεψε στο κομμάτι αυτό;
Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο πρακτικά και θεωρητικά. Σαφώς υπάρχει ένας βαθμός δυσκολίας. Από την άλλη μεριά, όταν έκανα το γιο μου, ήμουν ένας χορτασμένος άνθρωπος, είχα κάνει πορεία ζωής, δεν τον έκανα μπεμπούλα, δεν μου έλειπαν πράγματα, γιατί έζησα, ταξίδεψα, σπούδασα, δούλεψα…
Ερωτεύτηκες, αγάπησες, αγαπήθηκες;

Βεβαίως, όλα. Οπότε, δεν είχα κρεμάμενα πράγματα, να κρέμονται και να με… φωνάζουν.

Θα έκανες τα ίδια πράγματα στους ίδιους χρόνους;

Ναι, ήταν επιλογή μου, δεν ήταν τυχαίο. Ο γιος μου ήταν επιλογή αγάπης, δεν ήρθε τυχαία στη ζωή μου, ανεξαρτήτως του μετά.., καμία σημασία.
Τώρα, τι σημαίνει ένας σύντροφος στη ζωή σου;

Τώρα είναι τα καλύτερα, είμαι πιο άνετη σ’ αυτό. Ο γιος μου πλέον είναι ένας ενήλικος άντρας, έχει τη δική του πορεία ζωής, εδώ και καιρό. Εγώ βρίσκομαι σε μακροχρόνια σχέση και είμαστε πολύ καλά.